“Dit huis past me als een jas”
Haar man overleed drie jaar geleden, maar Corry Meijer (74) denkt niet aan verhuizen. In dit huis in Abcoude voedde ze haar dochters op en er liggen veel herinneringen.
Het voelt echt als míjn huis, ook al huur ik het
“In dit huis paste ik op alle kleinkinderen”
‘In 1971 was ik met mijn man de eerste bewoner van dit huis. Ik stond al vanaf mijn achttiende ingeschreven voor een woning. Toen ik dit huis kreeg toegewezen, was ík de hoofdbewoner maar moest mijn man als kostwinner tekenen. Dat vond ik best raar, weet ik nog. Het voelt echt als míjn huis, ook al huur ik het. In die tijd konden we ook een premiekoopwoning kopen voor 69.000 gulden. Dat hebben we toen niet gedaan. Daar heb ik nooit spijt van gehad. Een huurwoning is ideaal, je hebt geen zorgen over onderhoud. Alles wordt voor je geregeld, zoals een nieuwe cv-ketel en dubbelglas.’
Opruimen ‘Ik ben bijna 50 jaar getrouwd geweest met mijn man. Drie jaar geleden overleed hij. Maar aan verhuizen denk ik niet. Er liggen zoveel herinneringen in dit huis. Zo is mijn jongste dochter hier geboren. Het huis is niet zo groot, het past me als een jas. We hebben hier zelfs een tijdje met zijn zessen gewoond. De vriendjes van onze twee dochters woonden toen ook bij ons in. Dat ging heel goed, maar ik was wel altijd aan het opruimen. Daar plagen ze me nog steeds mee. In dit huis heb ik ook op alle kleinkinderen gepast. En ze logeerden hier vaak. Voor hen voelt het nog steeds als ‘hun’ huis.’
Samenwonen wil ik niet meer, mijn leven is best druk
Glas in lood ‘Ik ben geboren en getogen in Abcoude. Volgens mij kun je nergens beter wonen. In mijn werkende leven was ik hoofd van een kleuterschool. Daarnaast ben ik secretaris geweest in het bestuur van De Angstelstroom. Uit die corporatie kwam later, na wat fusies, GroenWest voort. Dat bestuurswerk doen zat in de familie: mijn vader was voorzitter van het bestuur van De Angstelstroom. Toen hij afscheid nam, kreeg hij een mooi glas in lood van Abcoude. Dat hangt nog steeds bij mij voor het raam.’
Mijn plekje ‘Sinds een tijdje heb ik een vriend die een mooi appartement heeft met uitzicht op het water. Heerlijk om een weekendje naartoe te gaan. Maar als ik dan weer in mijn eigen huis ben, denk ik: hè, lekker thuis. Mijn plekje. Samenwonen wil ik niet meer. Mijn leven is best druk. Zo zing ik in twee koren en ben ik actief in de kerk. Al sta ik ingeschreven voor een seniorenwoning, hopelijk hoef ik daar nooit naartoe. Als het even kan, ga ik hier pas weg als ze me moeten dragen.’
GroenWest in 1971
In 1970 voert de overheid huursubsidie in. Deze subsidie is bedoeld voor mensen voor wie de huur te hoog is ten opzichte van hun inkomen. Sinds 2006 is de naam huurtoeslag.
