“Turkije is naar huis, De Meern is thuis”
Emine Goktekin (54) gaat graag naar haar ouderlijk huis in Turkije. Maar nergens voelt ze zich zo thuis als in haar eigen woning in De Meern. Waar ze trouwens met plezier al jaren op de bank slaapt.
Ik ben niet geboren wel getogen in Nederland
“Mijn dochters kregen een slaapkamer en ik sliep in de woonkamer”
‘Ik zie mijn huis niet als een huurwoning, het is echt míjn huis. Na mijn scheiding kwam ik hier in 2007 wonen met mijn twee dochters van toen veertien en zestien jaar. Zij kregen allebei een slaapkamer en ik ging op de bank slapen. Er waren toen veel moeders in deze flat die op de bank sliepen. Ik slaap er nog steeds, want het bevalt me prima. Al is het eigenlijk niet meer nodig, mijn oudste dochter is allang de deur uit. Mijn jongste woont nog gezellig thuis. Elke week eten we een keer met zijn drieën.’
Portret van mijn leven ‘In de woonkamer hangen twee fotolijsten aan de muur. Daarin zit mijn hele leven. Van mijn eerste foto met mijn vader en mijn moeder – ik ben daar vier jaar – tot nu. Het is een soort portret van mijn leven waar ik graag naar kijk. Er komen dan mooie herinneringen boven. Ik ben niet in Nederland geboren, wel getogen, zeg ik altijd. Ik woon hier al 46 jaar. Mijn ouders gingen in 1988 terug naar Turkije. Helaas zijn ze overleden, ik mis ze erg. Het ouderlijk huis in Turkije konden we aanhouden voor de vakanties met de familie. Wat voor mij het verschil is tussen huis en thuis? Elke zomer ga ik met mijn broers en zussen drie weken naar Turkije. Voor ik wegga, zeg ik: ik ga naar huis. Maar als ik na die vakantie terugga naar De Meern, denk ik: straks ben ik weer thuis.’
Straks zitten we met de buren buiten aan de picknicktafel die ik regelde
Gezellige boel ‘Zodra het mooi weer is, zit ik na mijn werk graag met een stoeltje op het grasveld bij ons complex. Vaak komen er steeds meer buren bij zitten en wordt het een gezellige boel. Wat als hier een picknicktafel zou staan, bedacht ik me. Als sociaal makelaar weet ik dat je via het Initiatievenfonds dingen voor elkaar kunt krijgen. Ik vroeg een picknicktafel aan en hoera, in oktober is de tafel geplaatst. Komende zomer kunnen we er lekker gebruik van maken.’
Dankbaar ‘Als buren staan we hier vaak voor elkaar klaar. Mijn buurvrouw bijvoorbeeld is een alleenstaande moeder met een kind van negen. Toen haar zoon is geboren, verliet haar man haar. Ik help haar met van alles, dat vind ik fijn om te doen. Ze is een soort derde dochter voor me. Ik ben dankbaar dat het goed met ons gaat. Toen we hier in 2007 kwamen, viel de zorg in mijn eentje dragen me soms zwaar. En kijk nu: mijn dochters hebben allebei een goede baan, er wonen leuke mensen om ons heen en we zijn gezond. Wat willen we nog meer?’
GroenWest in 2007
Vanaf 2006 worden passende woningen verhuurd aan groepen kwetsbare mensen die naast woonruimte ook ondersteuning en zorg nodig hebben.
