“Thuis ben ik echt in mijn eigen wereld”
Ze koestert haar vrije tijd. Want daarin kan Sandra Vianen (40) doen wat ze leuk vindt. Muziek maken en tapdansen bijvoorbeeld. En lekker op de bank een boek lezen.
Samen muziek maken is het mooiste wat er is
“Leven om te werken? Nee hoor, ik werk om te leven”
‘Wat was ik gek op mijn sfeervolle arbeiderswoninkje uit de jaren vijftig. Helaas werd het huis gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Ik wist dat ik terug kon komen op deze plek, maar een andere omgeving leek me ook weleens leuk. Een tijdje woonde ik met plezier in IJsselstein, maar nu ben ik toch weer terug in mijn oude vertrouwde straat. Hier woon ik lekker dicht bij het station – handig, want ik heb geen auto. En ik kan op de fiets naar Utrecht. Bovendien kon ik zelf een huis kiezen. Het werd een hoekwoning op de begane grond met een tuin. Zo’n nieuwbouwhuis is natuurlijk niet zo gezellig als mijn oude huisje. Maar toen ik de muren okergeel had geschilderd, zag het er al een stuk warmer en huiselijker uit.’
Ukelele ‘Leven om te werken? Nee hoor, ik werk om te leven. Drie dagen per week ben ik sterilisatie-assistent bij een tandarts. Zo verdien ik genoeg om mijn huur te betalen én houd ik vrije tijd over om te doen wat ik fijn vind. Eigenlijk kan ik niet genoeg vrije tijd hebben, ik verveel me nooit. Ik houd van mooie dingen maken met tekst en muziek. Jarenlang speelde ik trekzak in een bandje dat cajunmuziek maakte, vrolijke volksmuziek. Daarnaast speel ik piano, een beetje viool en op dit moment vooral ukelele. Soms komt er een vriend bij me thuis om samen muziek te maken. Dat is het mooiste wat er is. Het is met niets te vergelijken en komt heel dicht bij gelukkig zijn. Verder ben ik dol op tapdansen. Dat is eigenlijk ook muziek maken. In een van mijn slaapkamers krijg ik een speciale tapdansvloer. Het liefst wil ik tapdansen en ukelele spelen tegelijk. Daar oefen ik urenlang op.’
Ik ben dol op tapdansen. Dat is eigenlijk ook muziek maken
Met een boek op de bank ‘Vrijheid om te doen wat ik leuk vind, is belangrijk voor me. Ik heb dan ook altijd geweten dat ik geen kinderen wilde. Gelukkig denkt mijn vriend daar precies zo over. Hij woont in Breda en de weekends brengen we meestal samen door. Maar doordeweeks zijn we allebei graag op onszelf. Al maak ik graag een praatje in het openbaar vervoer of in een koffietentje, thuis ben ik echt in mijn eigen wereld.
Dan heb ik liever geen onverwacht bezoek. Het meest happy voel ik me als ik op de bank een boek lees met een beker chocolademelk erbij. Of als ik muziek luister en probeer er een verhaal in te ontdekken. Dan ga ik er goed voor zitten en hoor ik steeds weer iets nieuws. Muziek kan net zo spannend of boeiend zijn als een mooi verhaal.’
GroenWest in 2019
Op 15 maart 2019 bestaan we honderd jaar. We trappen ons jubileumjaar af door in drie complexen de handen uit de mouwen te steken. Door te klussen, te schilderen en in de tuin te werken maken we de woonomgeving van onze huurders iets mooier.
