“Ik ben van plan om hier honderd te worden”
Zwemmen en schaatsen vanuit de achtertuin doet ze niet meer. Maar Ria Stokhof (77) is nog steeds erg gehecht aan haar familiehuis aan de Vinkeveense Plassen.
In mijn stoel bij het raam kan ik alles goed in de gaten houden
“Ik ga mijn huis pas uit als het tussen zes plankjes is”
‘Deze plek aan het water betekent heel veel voor me. Ik houd van het water, ben opgegroeid aan de Amstel in Ouderkerk aan de Amstel. Toen ik trouwde met mijn man kwam ik hier aan de Vinkeveense Plassen terecht. Onze achtertuin ligt aan het water. We hebben altijd veel gezwommen, dan doken we zo vanuit de tuin de Vinkeveense Plassen in. De schaatsen bonden we onder in de keuken. Ik heb nog weleens met een pan snert in de achtertuin gestaan. Dan kwam de hele familie langs om te schaatsen en aten ze bij ons erwtensoep.’
Familiehuis ‘Dit is een echt familiehuis. In 1963 overleed de vader van mijn man. Mijn moeder wilde niet alleen in het huis blijven wonen. We trouwden en trokken bij haar in tot ze vijf jaar later naar een bejaardenhuis ging. De geschiedenis herhaalde zich. Drie jaar geleden is mijn man gestorven. Toen hij ziek werd, trokken mijn oudste zoon en zijn vrouw bij ons in om voor mijn man te zorgen. Mijn kleinzoon en zijn vriendin woonden hier ook nog een tijdje. Heel gezellig, zo’n volle bak. Inmiddels wonen ze in een eigen huisje in Mijdrecht.’
Deze plek aan het water betekent heel veel voor me
Roddelbladen ‘Ik ben graag thuis. ‘s Ochtends ontbijt ik aan de grote tafel en lees ik uitgebreid de krant. Daarna zit ik in de stoel voor het raam en kijk ik naar buiten. Zo kan ik alles goed in de gaten houden. Vroeger heb ik veel gebreid en genaaid voor mijn zoons. Helaas kan ik dat niet meer door pijn in mijn schouder. Nu lees ik de roddelbladen en kijk ik tv. Er is geen voetbalwedstrijd die ik mis, ik ben altijd al een voetbalfan geweest. Twee keer per maand ga ik naar de bingo met kennissen.’
Honderd ‘Mijn man mis ik heel erg. Gelukkig heb ik drie fantastische zoons. De tweede zoon woont hier in de straat en de jongste in IJmuiden. Ik hoef maar te gillen en ze zijn er. Mijn oudste zoon en zijn vrouw zijn nu medehuurders en mantelzorgers. Straks worden ze derde bewoners van dit huis. Hoewel dat nog wel even kan duren, want het is mijn plan om honderd te worden. En als ik de trap niet meer op kan, moet er maar een traplift komen. Ik ga mijn huis pas uit als het tussen zes plankjes is.’
GroenWest in 1963
We installeren steeds vaker moderne geisers, gevelkachels, centrale verwarming en gasfornuizen in onze woningen.
