“Kinderen zijn er niet gekomen, samen zijn we ook gelukkig”
Zij kwam ooit voor hem vanuit Rijswijk naar het Groene Hart, waar hij absoluut niet weg wilde. Nu zijn Ron Vermeulen (50) en Loes Oenema (49) samen verknocht aan Montfoort.
Ik houd niet zo van opruimen, maar Ron is heel netjes
Loes: “Ik spaar dolfijnen, ik heb er honderden”
Ron: ‘Toen Imca Marina een tijdje de brievenrubriek verzorgde in het tijdschrift Story, plaatste ze mijn kennismakingsadvertentie. Ik kreeg vijftien reacties. Vooral de brief van Loes, een dame uit Rijswijk, sprak me erg aan. We schreven een tijdje dikke brieven naar elkaar. Toen we uiteindelijk in het echt afspraken, klikte het. Lang verhaal kort: sinds 2007 wonen we samen in Montfoort. Dat was best even wennen voor mij als geboren en getogen Woerdenaar. Inmiddels willen we niet meer weg. Kinderen zijn er niet gekomen, maar samen zijn we ook gelukkig.’
Mandala’s Loes: ‘Ik ben graag thuis, ben een echte binnenzitter. Door mijn autisme is het altijd heel druk in mijn hoofd. Daarom doe ik het liefst dingen waarbij ik niet hoef na te denken, bijvoorbeeld mandala’s kleuren. Van huishoudelijk werk houd ik niet zo, zoals opruimen. Ron is juist heel netjes. Maar als hij steeds opruimt en van alles weggooit, kan ik niks meer vinden. Ik hecht ook heel erg aan dingen, zeker als het om iets gaat dat ik van mijn vader kreeg die vier jaar geleden overleed. Verder spaar ik dolfijnen, ik heb er honderden. Die vindt Ron gelukkig ook leuk.’
Voor we in het echt afspraken, schreven we dikke brieven naar elkaar
Zonlicht in huis Ron: ‘In 2012 werd onze woning grondig gerenoveerd. We kregen dubbelglas, vloerverwarming, zonnepanelen en een warmtepomp. Heel duurzaam, want we zijn van het gas af. Tijdens de verbouwing woonden we een half jaar lang in een huis aan de overkant van de straat. Dat was niet fijn, vooral Loes vond het vreselijk om te verhuizen. Maar ons huis is nu heerlijk warm in de winter en in de zomer geeft de vloer koelte af. Verder bestaat de zolder voor een groot deel uit glas, waardoor het zonlicht door het hele huis stroomt.’
Naar de kerk Loes: ‘Met sommige buren zijn we goed bevriend geraakt. Zo vroeg de overbuurvrouw of we een keer met haar mee wilden naar haar kerk. Dat was de Volle Evangelie Gemeente in Kockengen. Daar stond ik wel voor open, ik ben gereformeerd opgevoed. Het was voor mij heel anders dan vroeger, veel blijer en uitbundiger. Een warm bad. We zijn vaak met haar mee geweest. Helaas is de buurvrouw verhuisd. We pasten ook vaak op haar hond, zo’n lief dier. Ik zou dolgraag een hond willen. Dieren vind ik vaak veel liever dan mensen. Maar Ron en ik werken allebei. Ik bij Ferm Werk* in Woerden, Ron bij het HEMA distributiecentrum in Utrecht. Ook doet hij elke week de techniek bij de radio in Woerden, zijn grote hobby. We zijn te weinig thuis, dat is zielig voor zo’n hond.’
* Ferm Werk helpt mensen die kunnen werken, maar het op de arbeidsmarkt zonder ondersteuning niet redden.
GroenWest in 2007
Stichting Woonbelangen Weidegebied ontvangt in 2006 het felbegeerde KWH-label. KWH vraagt huurders wat zij vinden van de dienstverlening van hun woningcorporatie. Zo kan de corporatie haar dienstverlening aanpassen en verbeteren.
