“Ik heb het uitzicht van een miljonair”
Haar favoriete plek thuis? Het schuurtje, want daar schrijft Leonie Burggraaf (31) haar blogs en knutselt ze armbandjes en tassen in elkaar. En dat er dan geen verwarming in zit, jammer dan.
In mijn buurtje heerst nog een ouderwets dorpsgevoel
“Het ‘schuurtje’ is een fijne plek waar ik graag ben”
‘Ik woon in een echt ons-kent-ons buurtje met een ouderwets dorpsgevoel. Op straat maken we altijd een praatje. Sinds ik een pup heb, leeft iedereen mee met hoe het gaat. Als ik ziek ben, stuur ik heel makkelijk de buren een berichtje of ze een pak sap voor me meenemen van de supermarkt. Ik voel me hier gezien. Het is fijn om mensen om me heen te hebben die een ruitje voor mij inslaan als er brand uitbreekt. Als ik ooit ga verhuizen, moet ik nog maar zien dat ik zoiets weer terugkrijg.’
Knalpaarse deur ‘Mijn huis is niet groot: ik heb een woonkamer met een slaapkamer. Vroeger waren dit bejaardenwoningen, inmiddels wonen er vooral starters op de woningmarkt en mensen die niet zo makkelijk doorstromen naar een grotere woning. De eerste jaren woonde mijn zus naast me, dat was heel vertrouwd. Het is mijn eerste eigen huis, dus ik ging helemaal los toen ik erin trok. Zo heb ik nog steeds een knalpaarse deur. Die doet me denken aan toen ik hier net woonde. Maar om eerlijk te zijn, heb ik ook niet zo’n zin om hem over te schilderen…’
Het is mijn eerste eigen huis, dus ik ging helemaal los toen ik erin trok
Kalebassen ‘Wonen in een dorp vind ik heerlijk. Achter mijn huis heb ik het uitzicht van een miljonair, zeg ik altijd. Ik kijk kilometers ver uit over de weilanden. Bovendien heb ik voor én achter een eigen tuin. Tuinieren doe ik graag. Elk jaar kweek ik kalebassen die ik in de herfst uitdeel aan de buren.’
Knutselkamer ‘Toen ik vorig jaar depressief werd, kreeg thuis een heel andere betekenis voor mij. Ineens besefte ik nog beter hoe belangrijk mijn thuis is. Hier kan ik me helemaal terugtrekken in mijn eigen wereldje, het is echt een rustplek. Ik heb hier minder last van prikkels en voel me veilig. Inmiddels gaat het veel beter met me. Ik startte een online platform – ikbenopen.nu – dat open wil zijn over psychische klachten. Daar schrijf ik blogs voor. Dat doe ik in mijn ‘schuurtje’, een klein kamertje in huis waar ik graag knutsel. Daar maak ik ook armbandjes, sleutelhangers en tassen. Die geef ik cadeau als er iemand jarig is. Ook luister ik er naar muziek. Het is een fijne plek waar ik graag ben. Een verwarming is er niet, maar dat maakt me niets uit. Ik doe gewoon een dikke jas aan.’
GroenWest in 2011
GroenrandWonen, Westhoek Wonen en SWW gaan samen verder onder de nieuwe naam GroenWest.
